روزاول باخود گفتم

دیگرش هرگزنخواهم دید

روزدوم باز میگفتم

لیک بااندو وباتردید

روز سوم هم گذشت اما

برسرپیمان خودبودم

ظلمت زندان مرامیکشت

باز زندان بان خودبودم

آن منِ دیوانۀ عاصی

در درونم های و هوی میکرد

مشت بر دیوارها میکوفت

روزنی را جست و جو میکرد

میشنیدم نیمه شب در خواب

های های گریه هایش را

در صدایم گوش میکردم

درد سیالِ صدایش را

شرمگین میخواندمش برخویش

از چه بیهوده گریانی؟!

درمیان گریه مینالید:

دوسـتـش دارم،نمـــیدانــی؟!؟!

روزها رفتندومن دیگـــــر

خود نمیدانم کدامینم

آن من سرسخت مغرورم

یا منِ مغـــلــــوب دیرینم؟!

بگذرم گر ازسرپیمان

میکشد این غم دگربارم

مینشینم شاید او آید

عاقبت روزی به دیدارم...

کاش می شد هیچ کس تنها نبود

کاش می شد دیدنت رویا نبود

گفته بودی با تو می مونم

ولی.....

رفتی و گفتی آنجا جا نبود

سالیان سال تنها مانده ام

شاید این رفتن سزای ما نبود

من دعا کردم برای بازگشت

دست های تو ولی بالا نبود

باز هم گفتی که فردا میرسی

کاش روز دیدنت فردا نبود

شيشه دل را شکستن احتياجش سنگ نيست اين دل با نگاهي سرد پرپر مي شود با
خودم عهد بستم بار ديگر که تورا ديدم ... بگويم از تو دلگيرم ولي باز تو
را ديدم و گفتم : بي تو ميميرم

هر صدا و هر سکوتی،اونو یاد من میاره
میشکنه بغض ترانه،غم رو گونه هام میباره
از همون نگاه اول،آرزوی آخرم شد
حس خوب داشتن اون،عاشقونه باورم شد
دلمو از قلم انداخت،اونکه صاحب دلم بود
منو دوس داشت ولی انگار،اندازش یه ذره کم بود

به خاطر روی زیبای تو بود
که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند
به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود
که دست هیچ کس را در هم نفشردم
به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود
که حرفهای هیچ کس را باورنداشتم
به خاطر دل پاک تو بود
که پاکی باران را درک نکردم
به خاطر عشق بی ریای تو بود
که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم
به خاطر صدای دلنشین تو بود
که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست
و به خاطر خود تو بود
فقط به خاطر تو

تورابه دادگاه خواهندکشید،شایدبه حبس ابدمحکوم شوی

جزئیات جنایتت معلوم نیست،امااثرانگشت توراروی

قلب شکسته ام یافته اند...

            زندگی برچندبخش است؟!

گفت:

      کودکی و پیری

گفتند:

       پس جوانی چه شد؟!

گفت:

      باعشق سوخت

          با بی وفایی ساخت

                باجدایی مــــــــــــــرد...

فریاد من
یا تو زیباتر شدی ! ....یا چشام بارونیه ! ..این قفس بازه ولی....قلب ِ من زندونیه..ـمن پشیمون میکنم جاده رو از رفتنت !تو نباشی می پره عطرتم از پیرهنت...ــمیخـوام آروم شم!! تـــــو نمی ذاری!هر دو بی رحمن : عشق و بیزاری!همه دنیامو زیرو رو کردمتو رو شاید دیر آرزو کردم !ـــقدمای آخرو آهسته تر بردار !واسه من کابوسه فکر ِ آخرین دیدار !بغض ِ این آهنگ مارو تا کجاها بُرد!شایدم تقدیرمو امشب به رحم آوُرد !ـبه تلافی ِ اونهمه تلخیم !گله هاتم طعم ِ عسل شد!غم معصومانه ی چشمات.. به تبسم ِ تازه بدل شد!میشه با من هزار و یکسال.. به بهانه ی قصه بمونی!؟همه مرثیه های سکوتم .. به بهار ِتو باغ غزل شد......نفس کشیدن ، دل سپردن ، مثل دریا ..... ماه من!!از تو خوندن .. با تو موندن.. مقصد من.. راه من همینه رویام.. آرزوهام.. سرگذشت آه من نرفته برگرد که با تو شاید.. خدا گذشت از گناهِ من!.تو مثل بارون .. غمو آسون .. می بری از یاد من با تو خوبم.. بی غروبم... خاطرات ِ شاد من زارو خسته.. دلـشکسته .. بینوا فرهاد من!مرغ ِآمـیـن! .. کی به شیرین .. می رسه فریاد من